ΕΞΩΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ ΦΡΟΝΤΙΔΑ ΠΑΙΔΙΩΝ

ΕΞΩΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ ΦΡΟΝΤΙΔΑ ΠΑΙΔΙΩΝ

 

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Το κράτος στόχο έχει τη στήριξη της φυσικής οικογένειας η οποία θα έχει τη φροντίδα των παιδιών. Σήμερα στη χώρα μας προβλέπεται από το Σύνταγμα, η ευθύνη του κράτους για την προστασία της οικογένειας και του παιδιού. Στο υπουργείο Υγείας και Πρόνοιας έχει συσταθεί γενική διεύθυνση προστασίας και αγωγής της οικογένειας και παιδιού. Η διεύθυνση έχει την ευθύνη για την προστασία της οικογένειας, της μητρότητας, της βρεφικής, προσχολικής και σχολικής ηλικίας (Σταθόπουλος 2005).

'Οταν όμως η οικογένεια δεν μπορεί να φροντίσει ένα παιδί, τότε η Πολιτεία αναλαμβάνει τη φροντίδα του με θεσμούς όπως η υιοθεσία, η φιλοξενία σε ανάδοχη οικογένεια ή σε ίδρυμα, που πρέπει να σέβονται πλήρως τα δικαιώματά του. Οι εξω-οικογενειακοί θεσμοί πρέπει να συνδυάζονται βέβαια με την παράλληλη στήριξη της φυσικής οικογένειας ώστε να μπορέσει να αναλάβει ξανά τις ευθύνες των παιδιών της.

Στην παρούσα εργασία θα αναφερθούμε σε αυτούς τους τρείς εξω-οικογενειακούς θεσμούς, Αναδοχή, Υιοθεσία, Ίδρυμα, που παρέχουν φροντίδα στα παιδιά.

ΑΝΑΔΟΧΗ

Σύμφωνα με τον θεσμό της ανάδοχης οικογένειας και την αντίστοιχη νομοθεσία, βρέφη και παιδιά ως 16 ετών που από έκτακτες ή χρόνιες ανάγκες όπως ασθένεια γονέων, ατύχημα, φυλάκισή τους, διαπίστωση ακαταλληλότητας γονέων, διάλυση οικογένειας κ.λ.π. στερούνται οικογενειακών φροντίδων, τοποθετούνται σε οικογένειες που προσφέρονται γι' αυτό το σκοπό και που καλούνται ν' αναπληρώσουν την φυσική οικογένεια.

Η ανάδοχη οικογένεια αναλαμβάνει την φροντίδα των παιδιών κατά κανόνα έναντι αμοιβής (επιδόματος ή μισθού) και αφού έχει γίνει η κατάλληλη επιλογή της από τον κοινωνικό λειτουργό. Αυτός ελέγχει τους χώρους στέγασης, τα οικονομικά της οικογένειας, τη δυνατότητα ψυχαγωγίας και μόρφωσης. (Σταθόπουλος, 2005)

Τα είδη της αναδοχής

ΣΥΓΓΕΝΙΚΗ ΑΝΑΔΟΧΗ

Η περίπτωση αυτή αφορά οικογένειες που βρίσκονται σε κρίση. Η κοινωνική λειτουργός έρχεται σε επαφή με τους συγγενείς που θέλουν να πάρουν να πάρουν το παιδί και εφόσον το αποδεχτούν έχουμε την συγγενική αναδοχή (Pathfinder, 2005).

ΑΝΑΔΟΧΗ ΑΝΑΚΟΥΦΙΣΗΣ

Για οικογένειες που έχουν ανάγκη ολοήμερης ξεκούρασης από τη φροντίδα κάποιου ανάπηρου παιδιού που έχει ανάγκη συνεχούς φροντίδας (Σταθόπουλος, 2005).

ΕΠΕΙΓΟΥΣΑ ΑΝΑΔΟΧΗ

Για παιδιά που περιπλανώνται ή κινδυνεύουν από κακοποίηση. Οι ανάδοχοι γονείς φροντίζουν τα παιδιά αυτά μέχρι να βρεθεί μια πιο μονιμότερη λύση (Σταθόπουλος, 2005).

ΒΡΑΧΥΠΡΟΘΕΣΜΗ ΑΝΑΔΟΧΗ

Μεταβατικό στάδιο έως 8 εβδομάδων για βρέφη που προορίζονται για υιοθεσία, όταν η μητέρα χρειάζεται να νοσηλευτεί για κάποια σοβαρή ασθένεια σε νοσοκομείο (Pathfinder, 2005).

ΜΕΣΟΠΡΟΘΕΣΜΗ ΑΝΑΔΟΧΗ

Το είδος αυτό της αναδοχής είναι διάρκειας μέχρι 2 χρόνων. Γίνεται όταν οι οικογένειες χρειάζονται αυτό το διάστημα για να ξεπεράσουν την κρίση ώστε να ξαναπάρουν τα παιδιά κοντά τους. Είναι ο πιο συνηθισμένος τρόπος αναδοχής ο οποίος όμως ενδέχεται να εξελιχθεί σε μακροπρόθεσμη τοποθέτηση (Pathfinder, 2005).

ΜΑΚΡΟΠΡΟΘΕΣΜΗ ΑΝΑΔΟΧΗ

Το είδος αυτό της αναδοχής αναφέρεται σε παιδιά που δεν πρόκειται να επιστρέψουν στην οικογένειά τους. Διαρκεί από δύο μήνες έως δύο χρόνια. Στόχος η επιστροφή των παιδιών στη φυσική οικογένεια (Σταθόπουλος, 2005).

ΑΝΑΔΟΧΗ ΦΙΛΟΞΕΝΙΑΣ

Σημαίνει όταν κάποιος θα ήθελε να φιλοξενήσει στο σπίτι κάποιο παιδί για Σαββατοκύριακο, γιορτές, καλοκαίρια κ.λ.π. (Pathfinder, 2005).

Το Υπουργείο Υγείας εποπτεύει την αναδοχή με τους εξής φορείς:

Α) Το Αναρρωτήριο Πεντέλης το οποίο έχει ενταχθεί στο  Β΄ Β.Υ.Π.Ε και τοποθετεί παιδιά κυρίως σε συγγενικές οικογένειες.

Β) Στο Κέντρο βρεφών ΜΗΤΕΡΑ λειτουργεί τμήμα αναδοχών οικογενειών. Τα παιδιά που τοποθετούνται σε ανάδοχες οικογένειες βρίσκονται υπό την προστασία του κέντρου και παρακολουθούνται από διεπιστημονική ομάδα για όσο διάστημα παραμείνουν σε αναδοχή ή μέχρι να γίνουν κοινωνικά και οικονομικά αυτοδύναμα. Οι ανάδοχοι γονείς βοηθούνται στο έργο τους, οικονομικά και συμβουλευτικά.

Γ) Το Κέντρο Ψυχική Υγιεινής και το Παιδοψυχιατρικό Νοσοκομείο Αττικής. Τοποθέτηση παιδιών με ψυχικές ασθένειες σε ανάδοχες οικογένειες. Υπάρχουν δυσκολίες λόγω των προκαταλήψεων και την περιορισμένη νομική κάλυψη των οικογενειών.

Ποια είναι τα προσόντα των ανάδοχων γονέων;

Αγάπη, υπομονή, καλοσύνη για να μπορείς να ενδιαφερθείς για "το παιδί κάποιου άλλου". Είναι αδύνατο να περιγράψει κανείς τον ιδανικό ανάδοχο γονέα, γιατί οι ανάγκες των παιδιών ποικίλουν σε μεγάλο βαθμό, πράγμα το οποίο σημαίνει ότι χρειάζονται και ανάλογοι ανάδοχοι γονείς. Το ιδανικότερο θα ήταν οι ανάγκες κάθε παιδιού να συνταυτίζονται με αυτό που θα μπορούσαν να προσφέρουν οι ανάδοχοι γονείς. Βέβαια οι συνθήκες δεν επιφέρουν τόσο ιδανική τοποθέτηση. Παρ όλα αυτά έχουμε μεγάλο ποσοστό επιτυχίας γιατί οι γονείς που δεν ήταν σίγουροι για τις ικανότητές τους, σήμερα είναι ευτυχισμένοι. Η αναδοχή είναι μια μορφή εργασίας στην οποία πρέπει να συμμετέχει όλη η οικογένεια.

Για την αναδοχή δεν υπάρχει όριο ηλικίας για τους ανάδοχους γονείς. Κάθε αίτηση εξετάζεται ξεχωριστά. Δεν υπάρχουν συγκεκριμένα όρια ηλικίας. Είθισται πάντως να προτιμούνται γονείς ηλικίας κάτω των 55 ετών. Ο θεσμός της αναδοχής είναι νομικά κατοχυρωμένος σύμφωνα με τον ΝΟΜΟ ΥΠ'ΑΡΙΘ. 2447/30-12-1996. (Pathfinder, 2005).

ΥΙΟΘΕΣΙΑ

Υπάρχουν διαφορές ανάμεσα στην αναδοχή και την υιοθεσία.

 Η υιοθεσία είναι μια νομική πράξη κατά την οποία το υιοθετημένο παιδί απολαμβάνει όλα τα προνόμια και τα δικαιώματα ενός φυσικού παιδιού, και η οικογένεια έχει τις ίδιες υποχρεώσεις απέναντι σε αυτό σαν να ήταν φυσικό παιδί της. Η υιοθεσία αλλάζει την νομική ταυτότητα του παιδιού. Ένα ανάδοχο παιδί κρατάει την δική του ταυτότητα (π.χ. ονοματεπώνυμο) και εξακολουθεί να είναι νόμιμο παιδί των φυσικών γονέων του.

Πολλά ζευγάρια που δεν μπορούν (λόγω υγείας κυρίως) να φέρουν στον κόσμο ένα παιδί αποφασίζουν να υιοθετήσουν ένα παιδί καθώς είναι αναμφισβήτητο ότι τα παιδιά είναι ευτυχία και ολοκλήρωση. Η υιοθεσία επίσης αποτελεί μέτρο προστασίας για παιδιά που δεν έχουν φυσική οικογένεια ή για παιδιά που η μητέρα τους δεν επιθυμεί να τα κρατήσει (έξω από το γάμο παιδιά) Η υιοθεσία είναι μια νομική πράξη κατά την οποία το υιοθετημένο παιδί απολαμβάνει όλα τα προνόμια και τα δικαιώματα ενός φυσικού παιδιού και η οικογένεια έχει τις ίδιες υποχρεώσεις απέναντι σε αυτό σαν να ήταν φυσικό παιδί της.

Με την πράξη της υιοθεσίας αλλάζει η νομική ταυτότητα του παιδιού το οποίο πλέον παίρνει το επώνυμο των γονιών που το έχουν υιοθετήσει.
Οι φορείς που επιβλέπουν τις διαδικασίες υιοθεσίας είναι Α) οι Διευθύνσεις Κοινωνικής Πρόνοιας των Νομαρχιών και Β) Το Κέντρο Βρεφών Μητέρα στο οποίο λειτουργεί τμήμα υιοθεσιών. Ιδιαίτερη έμφαση δίνεται στην προετοιμασία φυσικών γονέων, παιδιού και θετών γονέων για την υιοθεσία, καθώς επίσης και στην εξεύρεση θετών οικογενειών για παιδιά με ειδικές ή ιδιαίτερες ανάγκες. Λειτουργεί επίσης τμήμα συμβουλευτικής για θετές οικογένειες και υιοθετημένα άτομα που αναζητούν τις ρίζες τους (ΕΡΤ, 2007).

Η διαδικασία της υιοθεσίας.

Α) Το ζευγάρι που θέλει να υιοθετήσει ένα παιδί απευθύνεται στο "Κέντρο Βρεφών Μητέρα", το οποίο τελεί υπό την εποπτεία και τον έλεγχο του Υπουργείου Υγείας, Πρόνοιας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων. Στο κέντρο οι ενδιαφερόμενοι υποβάλλουν αίτηση Υιοθεσίας.

Β) Η αίτηση κατατίθεται από τους επιθυμούντες να υιοθετήσουν Αίτηση Υιοθεσίας ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου του Τόπου Κατοικίας τους. Η αίτηση εγγράφεται στο πινάκιο και κοινοποιείται στον Εισαγγελέα.
Γ) Η αίτηση δικάζεται κατά τη διαδικασία της Εκούσιας Δικαιοδοσίας.
Δ) Το Δικαστήριο εξετάζει την συνδρομή των προϋποθέσεων και την έλλειψη κωλυμάτων και ανάλογα αποφασίζει.

Ε) Οι υποψήφιοι γονείς προσκομίζουν στο Δικαστήριο και άλλα απαραίτητα έγγραφα όπως: ποινικά μητρώα, εκκαθαριστικό σημείωμα, αποδεικτικό επίδοσης στον εισαγγελέα της αίτησης υιοθεσίας, ιατρικά πιστοποιητικά των ενδιαφερομένων, ληξιαρχική πράξη γέννησης του προς υιοθεσία τέκνου, την αίτηση που έχει υποβληθεί στο "ΜΗΤΕΡΑ", την έγγραφη συναίνεση των φυσικών γονέων του τέκνου.
Ζ) Εκδίδεται η απόφαση και το υιοθετημένο παιδί αναγράφεται στην οικογενειακή μερίδα του Δήμου των νέων γονέων, αφού αυτή καταστεί αμετάκλητη.

Προϋποθέσεις υιοθεσίας.

Ο νόμος 2447/96 μεταξύ άλλων: Ορίζει το όριο ηλικίας των θετών γονέων σύμφωνα με τον οποίο η διαφορά ηλικίας γονέα - παιδιού ορίζεται μεγαλύτερη από τα 18 έτη και μικρότερη από τα 45 έτη. Δίνει το δικαίωμα να υιοθετήσει σε γυναίκα χωρίς σύζυγο και αντίστροφα παιδί χωρίς να είναι απαραίτητο να είναι έγγαμος.
Κρίνει απαραίτητο το να υπάρχει η συμφωνία και των δύο συζύγων
Κρίνει απαραίτητο το να υπάρχει η συναίνεση του ανηλίκου αν αυτό έχει συμπληρώσει τα 12 χρόνια του. Κρίνει απαραίτητο το να έχει προϋπάρξει κοινωνική έρευνα από τον κοινωνικό φορέα προκειμένου να διαπιστωθεί εάν η επικείμενη υιοθεσία συμφέρει το ανήλικο. Δίνει στο θετό τέκνο μετά την ενηλικίωση του το δικαίωμα να πληροφορείται πλήρως από τους θετούς γονείς και από κάθε αρμόδια αρχή τα στοιχεία των φυσικών γονέων του (Pathfinder, 2005).

ΙΔΡΥΜΑΤΙΚΗ ΦΡΟΝΤΙΔΑ

Τα ιδρύματα σήμερα σε αντίθεση με το παρελθόν παρέχουν βραχείας διάρκειας φροντίδα. Επιδιώκεται η διατήρηση της επαφής των παιδιών με τη φυσική τους οικογένεια. Υπάρχουν λίγα ιδρύματα φιλοξενίας παιδιών και οι συνθήκες διαμονής συχνά είναι ανεπαρκείς λόγω της περιορισμένης χρηματοδότησης.

Στο Κέντρο Βρεφών Μητέρα ζουν παιδιά από πολύ μικρή ηλικία. Ιδρυματική προστασία για παιδιά, ηλικίας 0-4 χρόνων, που στερούνται το οικογενειακό περιβάλλον ή χρειάζεται να απομακρυνθούν από τους γονείς τους προσωρινά ή μόνιμα. Τα παιδιά φιλοξενούνται σε περίπτερα των 12 έως 13 παιδιών, με συνολική δυναμικότητα περίπου 100 θέσεων. Οι βρεφονηπιοκόμοι παρέχουν φροντίδα και αγωγή στα παιδιά, τα οποία όμως παράλληλα παρακολουθούνται από παιδίατρους και ψυχολόγους, ως προς την εξέλιξη της ευαίσθητης ψυχοσύνθεσής τους. Υπάρχει επίσης περίπτερο μητέρων για τη φιλοξενία 18 εγκύων και λεχώνων. Εκτός από τη στέγη, τροφή και ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, στις μέλλουσες μητέρες παρέχεται ατομική / ομαδική κοινωνική εργασία και συμβουλευτική από κοινωνικούς λειτουργούς και ψυχολόγους. Περιστασιακά, μητέρες με τα μωρά τους μπορούν να φιλοξενηθούν στο Περίπτερο για σύντομο χρονικό διάστημα. Συμβουλευτική βοήθεια και στηρικτικές υπηρεσίες παρέχονται, επίσης, σε εγκύους και λεχώνες που δεν εισάγονται στο Περίπτερο "Μητέρων" (ΕΡΤ 2007).

Το Φιλανθρωπικό Σωματείο "Παιδικά Χωριά SOS Ελλάδος" είναι Ν.Π.Ι.Δ. μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα, ειδικά αναγνωρισμένο σαν Φιλανθρωπικό, με το νόμο Ν.Δ. 1111/72, την υπ' αριθ. 2501/75 απόφαση του Πρωτοδικείου Αθηνών και την υπ' αριθ. 1276/77 ΦΕΚ 512/77 απόφαση της Επιθεώρησης Κοιν. Υπηρεσιών Αττικής και Νήσων. Εποπτεύεται από το Υπουργείο Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης. (Παιδικά χωριά SOS 2007)

Ο σκοπός των Παιδικών Χωριών SOS είναι να βοηθούν παιδιά, που έχουν ανάγκη φροντίδας και προστασίας γιατί έχουν βρεθεί μακριά από το φυσικό, οικογενειακό τους περιβάλλον, προσφέροντάς τους τη δυνατότητα να ξαναβρούν ένα μόνιμο σπίτι και να ζήσουν σε ένα περιβάλλον, το οποίο πλησιάζει το πλαίσιο της φυσικής οικογένειας. Σε μία οικογένεια SOS ζουν μαζί έξι ως οκτώ παιδιά, αγόρια και κορίτσια διαφορετικών ηλικιών, που μεγαλώνουν μαζί σαν αδέλφια και φοιτούν στα τοπικά δημόσια σχολεία. Η επιλογή των παιδιών στα Παιδικά Χωριά γίνεται με αποκλειστικό κριτήριο την ανάγκη προστασίας τους, ανεξάρτητα από την φυλή, την εθνικότητα ή την θρησκεία τους. Η εισαγωγή των παιδιών γίνεται μέχρι την ηλικία των 8 ετών και γίνονται δεκτά παιδιά, σωματικά υγιή, τα οποία, μέσω των κατάλληλων πνευματικών και ψυχολογικών διαδικασιών, μπορούμε να επανεντάξουμε στο κοινωνικό πλαίσιο προς όφελος του εαυτού τους και των συνανθρώπων μας. Ιατροπαιδαγωγική και κοινωνική εργασία συμπληρώνουν το εκπαιδευτικό πρόγραμμα των Παιδικών Χωριών SOS.

Το Υπουργείο Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης  μέσω των Μονάδων Κοινωνικής Φροντίδας  κλειστής περίθαλψης όπως οι Παιδοπόλεις και τα Κέντρα Παιδικής Μέριμνας, παρέχει στήριξη και προστασία στα παιδιά. Οι Παιδοπόλεις υπάγονται στην εποπτεία και τον έλεγχο του Διοικητή των οικείων Υγειονομικών Περιφερειών (Δ. Υ. Π Ε), οι οποίοι ασκούν ιεραρχικό έλεγχο, τόσο από άποψη νομιμότητας, όσο και άποψη ουσίας. Επίσης, αρμοδιότητα ελέγχου έχει και το Σώμα επιθεωρητών Υγείας και Πρόνοιας (Σ. Ε. Υ. Υ. Π), το οποίο έχει συσταθεί σύμφωνα με τιε διατάξεις του ν. 2920/01. Σκοπός των παιδοπόλεων είναι η περίθαλψη, μόρφωση και επαγγελματική εκπαίδευση των παιδιών που αποδεδειγμένα είναι απροστάτευτα και στερούνται οικογενειακής φροντίδας. Οι Παιδοπόλεις παρέχουν στέγαση, σίτιση, ένδυση, επαγγελματική κατάρτιση, ψυχαγωγία, συναισθηματική στήριξη από ειδικούς επιστήμονες  και, κάθε άλλη αναγκαία φροντίδα προς τα φιλοξενούμενα παιδιά. Φιλοξενούν παιδιά ηλικίας από 6-16 ετών, αλλά παρέχεται η δυνατότητα να παραμείνουν στην Παιδόπολη μέχρι περατώσεως των σπουδών τους. Τα παιδιά λαμβάνουν βοήθημα για τρέχοντα έξοδα τους και επίσης λαμβάνουν εφάπαξ βοήθημα κατά την έξο­δο τους από το ίδρυμα Υπουργείο Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης Τα Κέντρα Παιδικής (Ν. Π. Δ. Δ) και υπόκεινται στον έλεγχο και την εποπτεία του Διοικητή της οικείας Υγειονομικής Περιφερειαε, με δικό τους προϋπολογισμό, πρωτόκολλο, σφραγίδα, αρχείο και αριθμό φορολογικού μητρώου (Α .Φ. Μ). Αρμοδιότητα ελέγχου επίσηε έχει και το Σώμα επιθεωρητών Υγείας και Πρόνοιας (Σ. Ε. Υ. Υ. Π). Ο σκοπός των Κέντρων είναι η περίθαλψη, μόρφωση και επαγγελματική εκπαίδευση των παιδιών που αποδεδειγμένα είναι απροστάτευ­τα και στερούνται οικογενειακής φροντίδας. Φιλοξενούν παιδιά ηλικίας από 6-16 ετών, αλλά παρέχεται η δυνατότητα παραμονής τους μέχρι την περάτωση των σπουδών τους (Υπουργείο Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης 2007).

Το Εθνικό Νηπιοτροφείο Καλλιθέας, το οποίο εποπτεύεται και επιχορηγείται από το Υπουργείο Υγείας. Η δυναμικότητα του ιδρύματος είναι 70 παιδιά.

Αξίζει να αναφερθεί και Το Ίδρυμα για το Παιδί και την Οικογένεια. Είναι κοινωφελές ίδρυμα, ιδιωτικού δικαίου κι ανθρωπιστικού και κοινωνικού χαρακτήρα.
Είναι Mη Kυβερνητικός Oργανισμός [ Μ.Κ.Ο.] με Ειδικό Συμβουλευτικό Καθεστώς στο Οικονομικό και Κοινωνικό Συμβούλιο του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών [Ο.Η.Ε.]. Ιδρύθηκε το 1997, έχει έδρα στην Αθήνα και γραφείο στην UNESCO στο Παρίσι. Σκοπός του Ιδρύματος είναι η προστασία των παιδιών, η βελτίωση των συνθηκών της ζωής τους και η προώθηση του πολιτισμού ειρήνης με στόχο την απρόσκοπτη ανάπτυξη τους και την ευημερία τους. Η δράση του αποσκοπεί στην ενδυνάμωση του θεσμού της οικογένειας, στη στήριξη οικογενειών με ειδικές ανάγκες και παιδιών χωρίς οικογένεια και στην υποβοήθηση της άγαμης μητέρας. Ιδιαίτερη βαρύτητα δίνει το Ίδρυμα στις χτυπημένες από τη βία ή τη μοίρα οικογένειες. Στις μάνες που έχουν χάσει ένα παιδί (Ίδρυμα για το Παιδί και την Οικογένεια 2007).

Το Χατζηκυριάκειο Ίδρυμα Παιδικής Προστασίας είναι Ορφανοτροφείο Θηλέων που λειτουργεί εδώ και 100 χρόνια, χωρίς καμιά κρατική επιχορήγηση. Στεγάζει 80 κορίτσια προερχόμενα από οικογένειες με οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα. Προσφέρει μόρφωση, επιμόρφωση, ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, προληπτική ιατρική, οδοντιατρική και ψυχαγωγικές δραστηριότητες Ιδρύθηκε το 1889 από τον Ιωάννη Χατζηκυριακό και τη σύζυγό του Μαριγώ με σκοπό την περίθαλψη ορφανών και άπορων κοριτσιών της Ελλάδας. Σήμερα φιλοξενεί κορίτσια από 6 ετών προερχόμενα από οικογένειες με διάφορα κοινωνικά και οικονομικά προβλήματα προσφέροντας εκτός από στέγη, φροντίδα και συναισθηματική υποστήριξη, εξαιρετικές εκπαιδευτικές δυνατότητες και ό,τι χρειάζεται για να μεγαλώσουν και να προχωρήσουν ως ενήλικες με όλα εκείνα τα εφόδια που απαιτούνται σε μια σύγχρονη κοινωνία (Χατζηκυριάκειο Ίδρυμα Παιδικής Προστασίας 2007).

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ

Η αναδοχή στην Ελλάδα δεν είναι διαδεδομένη, κυρίως γιατί οι πολίτες δεν γνωρίζουν αρκετά για αυτό το θεσμό. Επίσης υπάρχει αβεβαιότητα για το ρόλο των ανάδοχων γονέων αλλά και χαμηλή οικονομική ενίσχυση των ανάδοχων οικογενειών. Η ασάφεια των νόμων για τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις  των ανάδοχων οικογενειών είναι ακόμα ένας παράγοντας που δεν υπάρχουν πολλές υποψήφιες ανάδοχες οικογένειες (Σταθόπουλος, 2005).

Η μεγάλη καθυστέρηση που παρατηρείται στις διαδικασίες υιοθεσίας αλλά και η έλλειψη παιδιών έχει στρέψει τους υποψήφιου γονείς στην παράνομη υιοθεσία. Tα τελευταία χρόνια αποδείχτηκε πως και ο ιερός θεσμός της υιοθεσίας που στηρίζει σαν θεμέλιο την οικογένεια χρησιμοποιήθηκε ασύδοτα από αδίστακτα κυκλώματα εμπορίας βρεφών. Με αδιαφανείς συνοπτικές και νομιμοφανείς διαδικασίες εκατοντάδες βρέφη άλλαξαν στην κυριολεξία χέρια και ταυτότητα. Οι Ελληνικές Αρχές καταβάλλουν καθημερινά προσπάθειες για να εκλείψει το φαινόμενο των παράνομων υιοθεσιών. Η Ελληνική Δικαιοσύνη με αυστηρό νόμο επιβάλλει σκληρές ποινές σε όσους παρανομούν είτε "δίνουν" κάποιο παιδί είτε "παίρνουν". Στη χώρα μας δεν έχει προσδιοριστεί ακόμα ο ακριβής αριθμός των υιοθεσιών που έχουν γίνει παράνομα.

Τέλος χρειάζεται το κράτος να καλύψει τις σοβαρές ελλείψεις των ιδρυμάτων. Υπάρχουν ανάγκες για σύγχρονο εξοπλισμό, για νέα κτήρια και φυσικά υπάρχει ανάγκη για πρόσληψη εκπαιδευμένου προσωπικού. Τέλος χρειάζεται να αυξηθεί η χρηματοδότηση προς τα ιδρύματα ώστε να βελτιωθούν οι συνθήκες διαμονής και φιλοξενίας των παιδιών.

Επιμέλεια-συγγραφή Αργύρης Καρδαράς (Φιλόλογος & Κοινωνικός Λειτουργός)

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

ΕΡΤ (2007) Κέντρο Βρεφών ΜΗΤΕΡΑ. Αθήνα: http://www.ert.gr/afieromata/kids/mitera.asp [πρόσβαση 27 Δεκεμβρίου 2007]

Ίδρυμα για το Παιδί και την Οικογένεια  (2007) Αθήνα: http://www.childfamily.gr [πρόσβαση 27 Δεκεμβρίου 2007].

Παιδικά χωριά SOS (2007) Αθήνα: http://www.sos-villages.gr [πρόσβαση 27 Δεκεμβρίου 2007].

Σταθόπουλος, Π. (2005) Κοινωνική Πρόνοια Ιστορική Εξέλιξη – Νέες Κατευθύνσεις. Αθήνα: Παπαζήση.

Υπουργείο Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης (2007) Παιδοπόλεις Αθήνα: http://www.mohaw.gr/gr/socialwelfare/domes/Paidopoleis.pdf [πρόσβαση 27 Δεκεμβρίου 2007].

Χατζηκυριάκειο Ίδρυμα Παιδικής Προστασίας (2007) Πειραιάς: http://www.xatzikiriakio.gr [πρόσβαση 27 Δεκεμβρίου 2007].

Pathfinder. (2005) Υιοθεσία και αναδοχή. Αθήνα: http://news.pathfinder.gr/periscopio/adoption_children.html [πρόσβαση 27 Δεκεμβρίου 2007].